Selbstschutz na Pomorzu Gdańskim

1 września 1939 r. rozpoczęła się niemiecka inwazja na Polskę. W zajętych przez Wehrmacht miejscowościach powstawały bojówki złożone z przedstawicieli mniejszości niemieckiej, na bazie których zorganizowano paramilitarną organizację Volksdeutscher Selbstschutz („Samoobrona Niemców Etnicznych”), potocznie zwaną Selbstschutzem. Jej celem było zduszenie polskiego ruchu oporu i przeciwdziałanie rzekomym aktom terroru ze strony Polaków. Pomorski Selbstschutz był największy w Polsce. Należało do niego prawie 38 tys. volksdeutschów. Masowe aresztowania i egzekucje miały miejsce m.in. w Lesie Piaśnickim pod Wejherowem, „Dolinie Śmierci” w Fordonie, Barbarce pod Toruniem i Lesie Szpęgawskim pod Starogardem Gdańskim. 26 listopada 1939 r. samodzielny organ egzekucyjny został rozwiązany. Większość członków zasiliła szeregi SS i policji bezpieczeństwa i nigdy nie odpowiedziała za popełnione zbrodnie. Ekspozycja przygotowana w związku z odsłonięciem w Toruniu Pomnika Ofiar Zbrodni Pomorskiej 1939 r.

Wstęp wolny